Miłość jest oddechem, bez którego ginę,

krwiobiegiem do serca odnajduje drogę.

Wykrada zegarom najcenniejsze chwile,

motylami myśli frunie w twoją stronę.

Życiodajnym ciepłem miękkich, czułych dłoni,

rozbudza uśpione od dawna pragnienia.

Osacza, osłabia, by nie móc się bronić

i resztki rozwagi z uśmiechem odbiera.

Deszczem pocałunków, głodem warg bez końca,

muskających skrawki rozgrzanego ciała.

Językiem najczulszych zmysłów struny trąca

i do czerwoności namiętność rozpala.

Jednością kochanków targanych rozkoszą,

zaplątanych w tęczę bezkresnego nieba.

Spełnieniem szczęśliwi wśród błękitu brodzą,

kiedy noc nastanie - gwiazd zechcą dosięgać.