A Teleranka żal, bo. No właśnie, bo:

https://wpolityce.pl/historia/531070-rocznica-pacyfikacji-kopalni-wujek-tragedia-stanu-wojennego

Kazimierz Józef Węgrzyn i „Święta Barbara”

w roboczej bluzie

zamiast sztygara

idzie podziemiem

Święta Barbara

pośród chodników

ciemnej zawiei

rozwija mocną

nitkę NADZIEI

i czujnie stąpa

ścieżką załomów

by ich bezpiecznie

wywieść do domów

by po tej nitce

każdy z górników

mógł wyjść z najbardziej

ciasnych chodników

a póżniej długo

przy szybie znów

cierpliwie liczy różaniec głów

a gdy są razem

w imię miłości

zapala lampkę

solidarności

nocą pod murem

w krzyża ramionach

szepcze z czułością

tamte imiona...

i dziewięć zniczy

osłania czule

gdy wiatr zaśpiewa

jak tamte kule...

Kazimierz Józef Węgrzyn (ur. 1 stycznia 1947 w Miejscu Piastowym). Zadebiutował w 1977 roku na łamach Gościa Niedzielnego. W 1979 roku wyszedł jego debiutancki tomik poezji Próba samookreślenia. Za wydany w podziemnej oficynie Śląsk tomik zatytułowany Czarne kwiaty (1984) otrzymał nagrodę specjalną Śląsko-Dąbrowskiego Komitetu Kultury Niezależnej. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddział Katowice. W 1967 roku rozpoczął pracę w Zespole Szkół Specjalnych im. dr. Stanisława Kopczyńskiego przy Wojewódzkim Centrum Pediatrii Kubalonka w Istebnej, gdzie mieszka. Otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Nagrodę Polonia Pro Arte za Dzieło Pogłębiające Pamięć i Godność Polaków, Nagrodę im. ks. Leopolda Szersznika. Publikował w kraju, w Stanach Zjednoczonych oraz Kanadzie.