Dinozaury żyły miliony lat, człowiekowi grozi wyginięcie za niewiele. Co prawda nie jestem zwolennikiem czarnowidztwa i nie uważam, by dobrze się stało, by ludzkość trafił szlag, lecz wszelkie znaki na ziemi i niebiesiech świadczą, iż tak się stanie.

A gdy stanie się tak, migiem zniknie problem przeludnienia. Nasz glob nabierze kolorków, odetchnie i nareszcie uwolni się od cieplarnianych defektów. Natura odzyska swoje prawa; rośliny i zwierzęta powrócą na przynależne im miejsce. Smog, dziury ozonowe i zmartwienia spowodowane podbojem kosmosu, odejdą w siną dal. Kultura, nauka, cokolwiek wyprodukowanego lub odkrytego przez człekokształtne plemię, przestanie mieć znaczenie.

Napisałem, że człowiekowi grozi zagłada i to jest fakt. Nasz gatunek nie zasługuje na dalszy ciąg istnienia. Dodam, że jest to nieuchronność w pełni uzasadniona. Szczególnie zilustrowana ostatnimi wydarzeniami, kiedy, jako typ stworzeń pomieszkujący na trzeciej planecie od słońca, okazaliśmy się własnymi likwidatorami.

*

Ludzie pokroju intelektualnego płodzą filozoficzne rozprawy w krzykliwej nadziei, że okażą się wiekopomne. Jednakże spod lustra kałuży wypełza jajogłowy pustak o niecenzuralnym imieniu i rozwala te nadzieje w drebiezgi. Niszczy wszystko, co mu jest wraże, co się rusza i bezprawnie istnieje. Przy czym jest panicznie zadowolony z obrotu rzeczy.

Krwiożerczość i pastwienie się na słabszymi, oto, co nas wyróżnia spośród innych zwierząt. O mózgu przemilczę, bo okazał się naszym przekleństwem; wybroczyny z uduchowionych myśli nazywane filozofią, doprowadziły nas do Buczy.