Przed wigilią świątecznie, z kolędą, wesoło,

Zamówienia na wszystkie prezenty złożone,

Zapachy postnych potraw rozchodzą się wkoło,

I bombki na choince wszystkie rozwieszone.

Obrus biały na stole równo rozłożony,

Sianko się poplątało i pachnie jesiennie,

Opłatek na tą chwilę właśnie położony,

Od bieli swej niewinnie coraz bardziej blednie.

I już święta, prezenty, uśmiechy, spojrzenia,

Kręgi ludzi przy stołach wkoło zgromadzone,

Między nimi się snują świąteczne życzenia,

A każde czeka chwili, że będzie spełnione.

Magicznie i gorąco kipi wprost iskrami,

W gwiazdy wszechświat ubiera swoje czarne smutki.

Narodzone dziś Słowo zostanie już z nami:

Po wieczność nieśmiertelni – Zmartwychwstania skutkiem.

Po świętach przyjdzie cisza, zwykłe bytowanie,

Życie sobie przypomni, jakie wcześniej było.

Lecz ta noc niezwykłości ciągle pozostanie,

by co roku powtarzać, że To się zdarzyło.