Przejdź do komentarzyJak nie zawsze
Tekst 53 z 78 ze zbioru: Szukanie iskier i płomieni
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2013-12-27
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń3213

Przed wigilią świątecznie, z kolędą, wesoło,

Zamówienia na wszystkie prezenty złożone,

Zapachy postnych potraw rozchodzą się wkoło,

I bombki na choince wszystkie rozwieszone.


Obrus biały na stole równo rozłożony,

Sianko się poplątało i pachnie jesiennie,

Opłatek na tą chwilę właśnie położony,

Od bieli swej niewinnie coraz bardziej blednie.


I już święta, prezenty, uśmiechy, spojrzenia,

Kręgi ludzi przy stołach wkoło zgromadzone,

Między nimi się snują świąteczne życzenia,

A każde czeka chwili, że będzie spełnione.


Magicznie i gorąco kipi wprost iskrami,

W gwiazdy wszechświat ubiera swoje czarne smutki.

Narodzone dziś Słowo zostanie już z nami:

Po wieczność nieśmiertelni – Zmartwychwstania skutkiem.


Po świętach przyjdzie cisza, zwykłe bytowanie,

Życie sobie przypomni, jakie wcześniej było.

Lecz ta noc niezwykłości ciągle pozostanie,

by co roku powtarzać, że To się zdarzyło.

  Spis treści zbioru
Komentarze (7)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Istotą wszystkich świąt
wszystkich ludów Ziemi
jest celebrowanie świątecznego

/wigilijnego, wielkanocnego, karnawałowego, weselnego, żałobnego/

nie święta

L E C Z

obowiązkowo suto zastawionego

- postaw się a zastaw! -

stołu
avatar
Ta Noc Niezwykłości pozostanie,
Żeby ciągle przypominać, że To się zdarzyło.

(patrz konkluzja)

Przekleństwem naszej pamięci jest jej 5.sekundowość: zacieranie się /w niej/ zdarzeń, imion, faktów.

Jako naoczni świadkowie morderstwa już w tym samym dniu mylimy kolory, minuty, rozmiary i tropy
avatar
Co świętujesz w Wigilię?

A co w 1. dzień świąt Bożego Narodzenia?

Co w 2. dzień tych świąt?

Ile świąt /i potraw!/ potrzebujesz, żeby coś /fundamentalnego dla ciebie/ nie tylko przetrawić, ale i zrozumieć

??
avatar
W gwiazdy świat ubiera czarne smutki,
Petardami, zimnym ogniem je przystraja,
Potem znów przelicza swoje dutki,
Gdy za stołem krewnych zgraja
Twoje dobro wtraja.
avatar
Kompulsywne uwznioślanie ciężkiej prozy /prozy życia/,

wszystkie te nieustanne fajerwerki i światełka do nieba

- to wyraz frustracji bliskiej Srebrzysku
avatar
A tymczasem malutkie dzieci wciąż marzną w oknach życia...


W S T Y D
avatar
Znów po świętach przyjdzie cisza, zwykłe bytowanie,
Więc... kielichy w górę, cni panowie, panie!
© 2010-2016 by Creative Media
×