WESOŁY PORANEK

Przyszła zima, kraczą wrony...

Wciągnął sąsiad kalesony

długie.

Z dumnie podniesioną głową

nucąc piosenkę ludową

i kręcąc zapałką w uchu

zaczął klepać się po brzuchu.

I tak śpiewał:

Usia, siusia!

Polną drogą szła Marusia.

Dziś nikt temu nie dowierza,

że ostrzygli ją na jeża.

Do gór i lasów kierował te słowa,

niczym Kochanowskiego strofy

szła piosnka lutowa.