Często kierujemy się stereotypami. Każdy ma kilka przykładów zawodów, które są obciążone stereotypowym ocenianiem ludzi je wykonujących.

Dajmy na to ekspedientki. Ekspedientki sklepów samoobsługowych (poza spożywczymi) są natrętne. Jasne, że nie wszystkie. Niektóre jednak, musicie przyznać, są bardzo.

Albo kurierzy. Kurierzy są niesympatyczni, zachowują się jakby łaskę robili, usiłują wymusić napiwek. Oczywiście, że nie wszyscy. Ale niektórzy jak najbardziej.

Ubezpieczyciele. Pracownicy firm ubezpieczeniowych są nachalni, upierdliwi, wciskają kit doskonale zdając sobie z tego sprawę. Pewnie, że nie wszyscy. Jednak niektórzy są cynicznymi naciągaczami.

Lekarze. Lekarze traktują pacjentów przedmiotowo, lekceważąco. Chcą uchodzić za nieomylnych panów i władców. Nie wykonują niezbędnych zabiegów, bojąc się odpowiedzialności lub z braku umiejętności. Biorą pieniądze od pacjentów w prywatnych gabinetach, a następnie rejestrują ich, bez ich wiedzy, w przychodniach i dostają za to kolejne pieniądze z NFZ. Rzecz jasna nie wszyscy. Część z nich jednak żeruje na chorych ludziach.

Myślimy więc stereotypowo, często krzywdząc. Poza tym wszystkiemu można zaradzić.

Trafiła się nam natrętna ekspedientka? Wystarczy nie chodzić do tego sklepu.

Kurier naciąga przy pobraniu? Można się poskarżyć jego zwierzchnikom.

Ubezpieczyciel wciska nam „wyjątkową” opcję? Trzeba następnym razem uważać co się podpisuje albo zmienić ubezpieczyciela.

Lekarz nie wykonuje operacji ratującej życie, bo jest długi weekend? Najwyżej umrzesz.

Bo lekarz uważa, że w gospodarce rynkowej wykonuje taki sam zawód, jak wszystkie inne. Tylko bardziej prestiżowy.