Go to commentsBociany w drodze
Text 111 of 141 from volume: a
Author
Genrepoetry
Formpoem / poetic tale
Date added2014-03-16
Linguistic correctness
Text quality
Views2805


na libańskiej ziemi 

chłopcy strzelają z procy 

mężczyźni ze strzelbami 

zaznaczają błękit krzyżykiem


łopocą biało  -  czerwone 

piórami szkicują puste gniazda 

w nizinnym pejzażu 












  Contents of volume
Comments (9)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Znakomite, chociaż jednocześnie tak smutne. Czekamy na nasze bociany, czekają u nas gniazda... a nie wszystkie dolecą.
Tragiczna "zabawa"...
avatar
Dziękuję Medicusie i Hardy za pochylenie się nad wierszem. Niestety w Libanie, przez który wiodą szlaki wielu gatunków ptaków,panuje teraz istna rzeź bocianów. To jest naprawdę chore. Pozdrawiam.
avatar
Piękny, smutny wiersz.
avatar
Piękna i wstrząsająca impresja o zezwierzęceniu obyczajów, chociaż słowo zezwierzęcenie w tym przypadku jest krzywdzące dla zwierząt. Nigdy dotychczas nie skojarzyłem sobie bocianów z biało-czerwonymi, a to przecież jest oczywistością. Natomiast jeżeli to bociany miały być biało-czerwone, należało użyć łącznika (bez spacji), a nie myślnika. Gratuluję.
avatar
Dziękuję Janko:)Pozdrawiam.
avatar
Piękny wiersz, ale jakże smutny wniosek.

Widziałam zdjęcia tych okrutnych "zabaw",
wstrząsające...


Pozdrawiam :)
avatar
Dziękuję Piórko za poczytanie. Pozdrawiam:)
avatar
Kilka wersów a jaki przekaz! Pozdrawiam.
avatar
Człowiek jest ze swej natury

- drapieżcĄ
- łupieżcĄ
- łowcąĄ
- barbarzyńcĄ
- kłamcĄ
- zabójcĄ
- domokrążcĄ
- zdrajcĄ

- itp., itd.

Pamiętacie, Państwo, o tym, że nosówki "ą", "ę" są rdzenie polskie, prawda?
© 2010-2016 by Creative Media