widziałam go stojące­go o dzi­wo nie w tłumie

je­den do­tyk i poczułam

poczułam że on coś umie

coś niez­wykłego

w su­mie to daw­no nie widziałam ta­kiego

nie widziałam na­wet jak chy­li prze­de mną swój rąbek czoła

ale wie­działam że ten fa­cet ma ja­kiegoś fioła

fioła ser­co­wego ja­kiegoś ono­mato­pei­czne­go

ta­kiego co dźwięki tej czer­wo­nej pom­py naśla­duje

co umie kochać i cza­sem głośno szlochać

poczułam wte­dy że je­go ser­ce mnie obej­mu­je

a każdy z zaz­drości gdzieś tam wzro­kiem plu­je