ważne dni minęły jak dotyk

skarga czasu rozrzucona po niebie marzeniem

zostały bez echa jak chwile

błąkające się po ogrodzie i parku

w trawie i rumianku niewytłumaczalnym smutkiem

że oto stanę się inny

zmieniony o tykanie zegara

nawoływania dzieci bawiących się piłką

drżenie liści i rąk wyciągniętych po prośbie

zawsze będą mi potrzebne uśmiechy aniołów

ziemia po ulewnym deszczu wilgotna

jak usta