Syn Zatracenia

Przez życie krocząc niepewną drogą

Uczyniony przez świat Synem Zatracenia

Od śniegu bielszy pragnąłem być

Lecz czarniejszy niż ziemia się stałem

Żegnając się z mymi marzeniami

Wygnany na pustynię odrzucenia

Przybrawszy imię nowe, które stało się tajemnicą

Jako Brat Utajniony zszedłszy między ludzi

Stawszy się świadkiem własnego odrodzenia

Pozostając wierny nowemu prawu

Świat zaślepiony nauką Oblubienicy

Pogrążając się w mroku zacofania

Czas otworzyć drzwi i wyjawić światu prawdę

Prawdę, która stanie się światłem rozświetlającym mrok

Dając początek nowemu życiu.