życie wbijało ci szpony w oczy aż oślepłeś  

nie musiałeś patrzeć przez szkło dna butelek pustych 

odstawianych gdzieś w nieładzie pod zaśmierdłym łóżkiem 

by jeszcze w nich szukać kropli na zapomnienie dni 

próśb nawiniętych taśm odtwarzanych do zdarcia strun 

na każdą okazję czy telefon czy wizyta 

puszczałeś z dymem duszącym myśli wokół wczoraj 

gdy byłem chłopcem i czytałeś mi wieczorami

prosiłem bez wiary ponagleń i nie dla siebie  

one nie poczują kolan dziadka opowiadań 

o kiedyś cierpliwych wytłumaczeń zabaw i gier 

ja pamiętam fajkę szachy historie wojenne 

za późno na cokolwiek dymi już tylko znicz 

pewnie polubiłbyś miejsce tę ciszę skowronki 

wiatr głaszcze drzewa zapachem pól słońce przygrzewa 

patrzę smutno dni tyle było jeszcze przed tobą

2015.04.03/07.20