A kiedy ciepłym wiosny tchnieniem,

odtają kry, popłyną wody.

Zapytam, czy to czas na miłość

i jesteś na nią dziś gotowy?

Odpowiesz iskra to nie płomień,

by serca przy niej się ogrzały.

Jeszcze za wcześnie, chłód doskwiera.

Dla dwojga ogień nazbyt mały.

A kiedy lato świat przytuli,

łąki utoną w swej zieleni.

Zapytam, patrząc w głębię oczu.

Czy ofiarujesz cień nadziei?

Odpowiesz, to darować mogę.

Bez niej, któż czekałby miłości?

Składać obietnic nie potrafię,

pozwól uczuciu się rozgościć.

A kiedy jesień liście złoci,

babiego lata nici przędzie.

Zapytam cicho mglistym rankiem.

Czy wiesz, co nadal z nami będzie?

Odpowiesz, nie wiem moja miła.

Uczucie tłamsi brak pewności.

Na ile bliższą być potrafisz?

Czas wciąż zawodzi, nie jest prościej.

A kiedy zima wróci mrozem

i wartkie rzeki lodem skuje.

Zapytam tylko swego serca.

Czy ciebie kochać jeszcze umie?

Odpowie, porzuć to marzenie.

wiosenne, letnie czy jesienne.

Ostudź uczucie i zapomnij.

Siłą miłości nie zdobędziesz.

Foto: net