Wiersz pisany prawdopodobnie na ciężkim "zjeździe"!
(dla wtajemniczonych)
MOCNY!
Mimo wszystko życie jest piękne, więc warto żyć!

Rzeczywiście, mocny wiersz. Chociaż nie mam w tej dziedzinie najmniejszego doświadczenia, to go zrozumiałem. Mam jednak nadzieję, że treść ostatnich kilku wersów nie jest decyzją, a jedynie poetyckim obrazem stanu ducha.
Mam zastrzeżenie do zakończenia kolejnych wersów. Gdyby nie było kilku kropek oraz kilku przecinków w środku wersów, nie wnosiłbym zastrzeżeń. A skoro jest ich kilka, to widzę potrzebę postawienia kilku kropek i kilku przecinków na końcu poszczególnych wersów.

Wiersz mocny, choć przydałoby się trochę konsekwencji w interpunkcji. Pozdrawiam ;)

Na proste pytanie, zawarte w prostym tym tekście:

Lecz czy przyniesie mi to /zbawienny strzał/ Zbawienie?

odpowiedź jest równie prosta: ten tytułowy Zbawienny strzał nie przynosi żadnego - w tym zbawiennego - Zbawienia.

Mój umysł jest zaćmiony
Ręce drżą ze zmęczenia
W moim własnym świecie
Gdzie nie mam szacunku
Nawet dla samego siebie

Zbawienie od tysiącleci przynosi wyłącznie zwykła - jakże prosta w obsłudze! - agape.

No to wszyscy ocenili przekaz (to już nie muszę gadać), a nikt, wiersz.
Jest bardzo słaby.
Operuje patosem (zatracenia w bólu, cierpienie, zbawienie (nie wiadomo, dlaczego z dużej) klucze więzienia i pełno takich ckliwych kwiatków podanych w ten sposób.
Nie wiem też dlaczego, strofy są zaczynane z dużych liter, bo nie widzę interpunkcji.
Brak podziału na jakieś strofy, które dają zatrzymanie jest kolejną porażką.
Lubię niedokładnie porozrzucane rymy, ale nie takie.
Są nachalne w gramatyczności.
Wszystko można robić w wierszach, ale trzeba umiejętnie ukryć.
To faktycznie coś pisanego na kompletnym dole (pewnie mamy tu do czynienia z portalem porad taniej psychologi).
Autor się wygrzebie, bo zapewne niejeden raz się wygrzebał.
Płakusia, bo to uruchamia falę współczucia i poklepywania po plecach.
Hejtu żałobno - patosowego
Wierszy pisać nie umie i już, bo to nawet nie jest wiersz.
Umie pisać manifesty tragiczne (romantycy to robili, ale jakże lepiej i we właściwym czasie) i portal literacki to kupuje.
Fajnie.

Aha, tytuł dosłownie - tragiczny.