I. Minerał

Poezja dźwięku

plastyka poezji

wykreowana

przez kształt soli

co zacina deszczem

i wstrząsa dreszczem

Łzy smakują solą

kamienną na wyrzeźbionym

słonym policzku

Bieliczki. Grudką halitu

II. Ja - Bieliczka

Wśród solnej ciżby tego

jedynego szukam Papieża

który zawraca Minę do wód

słodkich wywierzysk i wypływów

podziemnych rzek przewietrzając

pastorałem metan. I wygasza saletrę -

Szukam kamieniarza tnącego

skalne bloki jasnego uśmiechu

laserem. Szukam Świętego Klemensa

w mojej Kopalni. Ja - nieskazitelny

kryształ a najcięższy głaz. Kobieta

złowieszcza. Królowa soli - Bieliczka

III. Zaduszki w Magni Salis

W górnika lampie

wiekuista światłość

nie (o)grzeje -

Lecz sparzy modlitwy ugaszona żarem

Bo kopalnia to czyściec

a on

gnieciony urobkiem

codziennych grzechów

zwinięty czeka jak amonit

na jedną `Zdrowaś`

czy może `Amen`

IV. Tu nie wieje Boreasz

Wiatr

zasklepiony w soli

W ampułce kaszlu

wstrzymuje oddech

zima