pozwól mi odnaleźć swe miejsce na ziemi

choćbym żyć musiała pomiędzy światami

wydobyć pragnienia przysypane życiem

nadać kształt marzeniom skrywanym latami

wysłuchaj cierpliwie niespokojnej duszy

nie przerywaj nawet gdy zranię słowami

kocham całą sobą poezję i ciebie

szczególne masz miejsce nie jest między nami

a kiedy uciekam do świata fantazji

boisz się że zniknę nie odnajdę drogi

mnie rosną tu skrzydła wiatr rozwiewa włosy

z lekkością przekraczam świadomości progi

choć często się gubię drzwi zawsze otwarte

zawieszona w czasie powracam spóźniona

szczęśliwa bogatsza w niezwyczajne słowa

włożę między wersy i zmiłością oddam

foto: Grafika Google ( licencja dowolna)