Text 1 of 1 from volume: samotność
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2016-05-17 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1634 |
Samotny wilk
biegnie przez las,
nie widzi go nikt
wokół tylko las.
Watahy szuka,
znaleźć nie może.
Nikt go nie szuka,
nikt nie pomoże.
Las ciemny
wilk drogę gubi
taki samotny
Nikt go nie lubi,
nikt nie szanuje,
choć jest wart
w końcu znajduje
kolejny nadziei port.
Znów z watahy wygnany,
wilk wciąż popychany
nadal samotny
kolejny raz pokonany.
ratings: perfect / excellent
ratings: perfect / excellent
od Człowieka Śmiechu we Francji,
przez Szerszenia w Anglii,
Martina Edena w USA,
u nas Stanisława Wokulskiego,
po w Rosji księcia Myszkina
czy w Niemczech Wernera Holta
(żeby wymienić jak leci pierwsze z brzegu przykłady)
oklepany i ograny na milion sposobów, ale...
to nadal nośny artystycznie temat, bo 3. tysiąclecie w unijnej niepodległej Polsce zrodziło przecież nowe klony starego Marka Hłaski - i nowy typ bohatera wyalienowanego, tylko że...
kto go teraz opisze??
Patrycja Pustkowiak znalazła już kobiecy wariant takiego współczesnego "samotnego wilka" w spódnicy - Tamarę Mortus.
A jak wygląda jej dzisiejsze męskie alter ego?