Profesor hrabia

Dziękuję za łaskawy komentarz oraz za zwrócenie uwagi na literówkę. Pożeranie literek lub znaków diakrytycznych to niemal moja specjalność. Problem polega na tym, że swoje teksty znam i nie potrafię powoli i dokładnie ich przeczytać. Inaczej rzecz wygląda, kiedy się czyta teksty nieznane. Mam w tym spore doświadczenie, gdyż robiłem korektę bardzo wielu publikacji, w tym również opasłych książek.

Cieszę się, Janko, że w Twojej twórczości znalazło się miejsce dla Fryderyka Skarbka, bo w mojej pamięci jakoś zatarły się ślady o tym wielkim Polaku. Lubię utwory, które stanowią asumpt do korzystania ze źródeł informacji. Tak stało się w tym przypadku.
Wiersz "Profesor hrabia" to oryginalny, pełen dostojeństwa i pięknego języka utwór, który się czyta z niekłamaną przyjemnością. Gratuluję.
Przepraszam, ale wkradł się tutaj błąd ortograficzny, co zmusiło mnie do obniżenia oceny za poprawność językową. Chodzi mi o słowo "wesprzesz", które u Ciebie ma postać "wesprzeż". A może coś się zmieniło w ortografii?

Zgadza się, zjadłem lierkę "w", a chociaż zdarza mi się to dość często, w ogóle mi one nie smakują. Natomiast za błąd ortograficzny jest mi po prostu wstyd. Nie tłumaczy mnie to, że w publikacji książkowej tego błędu nie ma, podobnie jak to, że przepisywałem go jeszcze przed świtem i nie byłem dostatecznie wybudzony. Zapewniam sympatyczną Przek(orę), że nic się w tym zakresie w ortografii nie zmieniło. Być może moje synapsy murszeją, a ja powoli wapnieję. Mogę tylko zapewnić, że od dzisiaj każdy mój wpis będę wielokrotnie sprawdzał, zanim go wprowadzę na portal. Nic więcej gwarantować nie mogę.

Oceniam ten wiersz nie z błędami, jakie znalazły się podczas jego przenoszenia na Publixo-com, lecz w wersji oryginalnej, zawartej w tomiku autora "Wrocławskie spotkania".
Jestem pełen uznania za artystyczne, poetyckie ujęcie w nim ważnych informacji biograficznych i faktów historycznych.

Wartościowy wiersz pod względem literackim, natomiast niedopatrzenia w poprawności stawiania znaków interpunkcyjnych.

historycznie interesujący wiesz,i skuteczność waltk polega na gruzach,więc bezskutecznie szukamy śladów,nikt ich nie znajdziea hrabia milczy,jak zaklęty grobowiec tutenhamona,bo przeżył pewnie koszmar bitwy i nie spostrzegł że to nie sen.odejmuję za poprawność.

Info dla laików

Kim był hr Fryderyk Skarbek, bohater tej kolejnej wrocławskiej reminiscencji?

To zapomniany dzisiaj, bardzo płodny literacko twórca przede wszystkim wielu polskich komedii, autor prac badawczych z wielu dziedzin nauki (historia, polityka, ekonomia etc.), społecznik i tłumacz.

Ten rówieśnik wielkich polskich romantyków żył i tworzył w pierwszej połowie XIX wieku, czyli w czasach rozbiorów, wojen napoleońskich, tragicznych powstań narodowych i w warunkach istnego "potopu" obcych z terenów Cesarstwa Austriackiego, z Królestwa Prus i z Imperium Rosyjskiego.

W tak ogromnym tyglu wielonarodowym rozbici na trzy oddzielne, wyalienowane etniczne "kawałki" Polacy przez 6-7 kolejnych generacji potrafili ocalić swoją tożsamość narodową,

co tylko dowodzi, jak genialnym narodem jesteśmy!

Napisałam

rozbici na trzy oddzielne, wyalienowane ETNICZNIE "kawałki"

Ogromne zasługi w krzewieniu i utrwalaniu polskości w niewolnej Polsce ponosili właśnie ówcześni Wielcy WIELCY, tacy m.in. jak hr Skarbek, cała rzesza ludzi sztuki, kultury, profesorów, księży, guwernantów, nauczycieli szkół parafialnych, masa dzisiaj już w większości anonimowych znakomitych Polaków

Pani Emilio, bardzo dziękuję za bogate komentarze.

Author	janko
Genre	poetry
Form	blank verse
Date added	2011-08-13
Linguistic correctness
Text quality
Views	5493