obcość ścian wyraźnieje w oczach

zmartwione gniazdo wije niepewność

siła w pragnieniu dobrych wspomnień

dla nieumiejących jeszcze latać

obcość ścian w ciszy oddaje ciepło

wmurowane powszednią troską serc

plastik słów obnaża się ze wspólnych zdjęć

interes okazał się intratny na nadziei

obcość ścian wygasza zaufanie

oblicze wdzięczności do obliczeń

transfuzja krwi do gry pozorów

cynicznie szeptana miłość do dziecka

obcość ścian zamyka parę w ustach

wścibski nos dostaje kataru ciszy

trwoga niknie na planach jutra

możliwe nadchodzi bardziej słoneczne

2016.11.21 (ndr.)