Dosłownie półtora roku już pracuję w Norwegii. Zleciało, nawet nie wiem kiedy. Przez ten okres oprócz pracy, miałem w sobie sporo bystrości by zaobserwować pewne zdarzenia i zwyczaje, które panują w tymże kraju. Wstaję rano, bardzo wcześnie. Wędrówka do łazienki, robienie śniadania i picie kawy czyli standardowy rytuał.Podróż do pracy. Autobus, pociąg, czasem metro. Czasochłonne to wszystko. Powrót z pracy jest niemal identyczny jak jazda do pracy. Siedząc sobie w środkach komunikacji norweskiej obserwuję ludzi i widzę czasem zupełnie inne zwyczaje. Choćby zdjęcie cholernego plecaka, gdy stoi się w zatłoczonym pociągu czy autobusie. Czasem grozi poważnym nokautem, jak w walce Pudziana z Popkiem. Zastanawiam się ile trudu musi kosztować takiego norwega zdjęcie plecaka i położenie go sobie u stóp. Bezpieczniej dla niego, bo nikt mu tam ręki nie włoży i nie zamiesza i bezpieczniej dla kogoś stojącego za nim. Stojąc z tak założonym plecakiem, pośród tłumu ludzi wracających z pracy stwarza zagrożenie zdrowia. Jeszcze jak wykonuje gwałtowne ruchy rotacyjne tułowia, istnieje duże prawdopodobieństwo, że porysuje komuś facjatę.Jest jeszcze kilka spraw, które bardzo uderzają w mój system nerwowy. Starsza pani laską podparta stoi przy szybie prawie obejmując drugą ręką poręcz. Młodzież wtedy siedzi wgapiono tymi swoimi wielkimi gałami w najnowsze smartfony, które dostali od rodziców. Żaden nie ustąpi. Co za wychowanie. Mój kolega dostał kiedyś solidny opieprz za takie zachowanie w autobusie. To było w Polsce. W kraju, gdzie ludzie są raczej nauczeni takich zachowań ustępując miejsca starszym niemal automatycznie. Więc jak to mówią `co kraj to obyczaj` i taki właśnie moim zdaniem panuje w Norwegii i nikt nie próbuje tego zmienić. Nawyki się ciężko zmienia. Jak powiedziała kiedyś pewna starsza pani w tramwaju do ustępującego jej miejsca młodemu człowiekowi- `nie wstawaj chłopcze będziesz stary to się nastoisz`