Twardzi Faceci z Wyspy Wielkanocy

Twardo stoją nawet o północy

na dalekiej Wyspie Wielkanocy

w karnym rzędzie ramię w ramię

Faceci Twardzi w kapeluszach,

na płaskich głowach starannie

umieszczonych jakimś ludem...

niepojętych trudów cudem.

W kołkiem rozciągniętych uszach

Pacyfiku szumy wietrzne,

fali ten przybój, odwieczne

w traw drżeniu dygoty cykady...

Nad wszechwód spokojem,

nad wysp bezludziem rojem

odległych gwiazd miriady...

Białym okiem Faceci Twardzi,

na baczność zwarci, hardzi,

strzegą swój Kosmos od stuleci

do wyspy jednej zawężony...

choć lud już w pył odleciał...

Z tej samej zawsze strony

ku Twardej Warcie odwrócony

Twardowski cicho płynie

ponad szmaragdem Ziemi...

nad tym światem cieni

w martwej pradolinie

sierocego płaczu,

biedny-ż ty, człeku - tułaczu...

Toż z tego tylko słynie...

21-08-2012