Wiersze "Baby z bloku" bez Mironowego "namuzowywania". :-))
Sympatyczne

Chciałam dodać, że do kitu te oceny
Wolałabym podawać w kilogramach zainteresowania, iskrach niepokoju lub kroplach wzruszenia

Poczucie humoru przekroczyło poczucie liryki (na rzecz humoreski). Ale tak, czy inaczej, nie do końca.

Ja też mieszkam i wierzcie mi ale spokoju nie mam... piękny wiersz

Bardzo interesujący wiersz! Lekkość pisania (można go czytać i czytać i czytać, tak bardzo jest skoczny, pogodny i po prostu lekki) oraz ciekawa tematyka sprawiają, że jest to jeden z najlepszych wierszy, jakie miałem ostatnio okazję czytać :)

Dobre przesłanie. Wbrew narracji blokowiska jako wylęgarni zła i innego rodzaju kryminogennych slumsów polski blok to na ogół cisza, spokój i takie wygody życia zbiorowego jak bezproblemowy wywóz śmieci, kontrola zużycia prądu, wody ciepłej i zimnej, w tym ścieków itd.

Jeżeli w twoim bloku jest inaczej, wzywamy straż pożarną, policję, służby techniczne - i po hałasie.

Ps. "Mieszkać" /podobnie jak "leżeć", "spać", "stać" czy "siedzieć" itp., itd./ jest czynnością statyczną, osadzoną w konkretnym miejscu.

Całkiem inaczej jest z czasownikami "chodzić", "jechać", "lecieć", "wskakiwać", "płynąć", "biec", "wpadać", które związane są z dynamiką, przemieszczaniem się i pokonywaniem przestrzeni.

Dlaczego takie rozróżnienia są tutaj istotne?

Bo nie powiemy

/odczasownikowe/

Mieszkanie w bloku
To święty spokój

/i nieco dalej/

Mieszkałam weń.

(patrz pierwsze wersy)

Weń można wjechać, można wlecieć, wpaść, wskoczyć, wepchnąć się, wejść, wtarabanić się etc., etc.

Mieszkać /jak spać, stać, leżeć czy utknąć/ można jedynie "w nim"

Czas na przemyślenia:

co dla czystego powietrza, czystej wody i Matki Przyrody jest lepsze:

mieszkanie ludzi w blokach

czy

mieszkanie we własnym domu?

Miałam w tym bloku
swój święty spokój.
Teraz chcę zmian!

(vide końcówka)