ROGATA DUSZA

By się rankiem przed świtem pochwalić przemianą

Kupię plaster szczęścia, srebra mi nie szkoda

Srebrnikami przechytrzę duszę nadąsaną

Moją duszę rogatą, niech znów będzie młoda

Roześmianym wzrokiem, chichotaniem brzucha

Licem śmiesznym piegami w różnorodne ciapki

Mordeczką, co ciepłem i pogodą bucha

Strojną w białe ząbki, strojną w kurze łapki

Niech znów będzie młoda parskaniem z uciechy

Nosa rzewnym chlipaniem nie tylko w ukryciu

Szeptem dobrych uczuć, żałością za grzechy

Niech znów będzie młoda, dla życia po życiu