ROAMING

jeśli dusimy się w codziennym labiryncie

i przytłaczają nas masywem szorstkie ściany

jeśli rezerwy osiągnęły ciemną czerwień

i cały zapas optymizmu wyczerpany

to znak że z wolna wymiękamy od podszewki

przez ściegi kruszy się zwietrzałe wypełnienie

w szczelinach przeciąg o wilgoci już nie wspomnę

więc do niczego płaszcz co leżał jak marzenie

wytrawnych krawców trudno szukać w takich chwilach

toteż wpadamy na znachorów tępe igły

co się próbują przebić nie zbadawszy przyczyn

dlaczego fałdy jeszcze ciepłe a zastygły

więc zanim kokon odrętwienia nas okryje

prywatny bunkier samotności lub sarkofag

ostatni kumpel powędruje z bezsilnością

i uwierzymy że świat kręci się na opak

dosyć przeróbek i łatania na okrętkę

zgrzytu suwaka co szczerbaty i już rdzawy

spróbujmy wybrać połączenie do Chrystusa

roaming nie będzie policzony - bez obawy