Nie wiem czy ktoś pamięta mój tekst `Wenclowanie` w aspekcie wojenki niejakiego Wencla - poety smoleńskiego z językową triadą, która jest największym zagrożeniem dla poetów typu Wencel. Dziś czytam, że:

`Na liście lektur obowiązkowych znalazły się wiersze Wojciecha Wencla – poety, który zasłynął poezją o katastrofie smoleńskiej. W nowym kanonie zabrakło dzieł takich twórców jak Witkacy, Joseph Conrad czy Ryszard Kapuściński. Nowa podstawa programowa wchodzi w życie w 2019 roku`.

Usmarkałem się do gilu i łez. Ciekawe jak bachory nazwą tego artystę? Może będzie recytacja wierszy Wencla na szkolnych akademiach? Znowuż się usmarkałem! Nie wiem czy bardziej bawiłyby mnie moje teksty jako lektura dla bachorów, czy smoleńska twórczość Wencla. Uuuuu! Czad!

Przyznam się, że generalnie nie czytałem szkolnych lektur, choć były takie, które przeczytałem przedwcześnie z ciekawości, np `Chłopi` Reymonta. Za to czytałem Witkacego, Vonneguta i Lema. Zamiast lektur. Trochę z przekory, bo nie lubię od urodzenia robić tego, co każą, chociaż czytać lubię. A rówieśnicy też niespecjalnie pożeraczami lektur byli. Oj nie. Zresztą, co tu gadać, pół klasy ode mnie przepisywało z drobnymi zmianami. Te zmiany, też ja nanosiłem. Dopiero na studiach spotkałem się z czytelnictwem, ale to nie były pozycje, które się normalnym ludziom podobają - zgodnie z oficjalnym trendem - patrz Wencel.

Z tego punktu widzenia jest to zmiana żadna w aspekcie praktycznym, bo bachory i tak nie czytają i bzdety smoleńskie je nie interesują. Nie wiem co dobra zmiana ma z tego w praktyce, że dla pośmiewiska umieszcza w spisie lektur taką chałturę? Zastanawia mnie, czy to im poprawia humor, czy jak? Przecież będą się gryźć tymi wszystkimi salwami śmiechu, które będą witać Wencla w kanonie lektur. No i tyle.