Kiedy wczoraj od niechcenia  

opróżniałem sobie kieszeń,  

pomyślałem - Och jak fajnie,  

wreszcie przyszła złota jesień.  

Będą cieszyć nasze zmysły  

żółcie, brązy i czerwienie,  

babie lato znów otuli  

piękne astry i złocienie.  

Chmary ludzi ruszą w lasy  

wszak to pora grzybobrania,  

nie uchowa się borowik  

do koszyka trafi kania.  

Raz ostatni tego roku  

pług dokona swego dzieła,  

odwracając skibę ziemi,  

by do wiosny odpoczęła.  

Tu mi palec się obsunął  

kieszeń dziurkę pokazała,  

muszę wnet poprosić żonę,  

by mi ją zacerowała.