Rekomendacja*

Siedzi na stołkach rekomendacja.

Tępa, swarliwa, zawsze jej racja,

urok i gracja.

Siedzi i sapie, dyszy i rucha.

Żar z rozgrzanego jej ego bucha:

Buch – jak wspaniale!

Uch – doskonale!

Puff – jak swędząco!

Uff – dyndająco!

Już ledwo siedzi, aż w oczy szczypie.

I jeszcze karzeł do ognia sypie.

Pociotów do niej nasprowadzali,

ciężko toczonych, z krzyża i z flagi

I pełno wiary w każdym z pociocie,

że na tym dilu zarobi krocie.

A jeden pusty, a drugi pełny,

A trzeci błaznem był samodzielnym.

Czwarty bogaty w zestaw sloganów,

piąty by wolał szukać bananów.

Szósty to baba – o! jaka wielka!

Sałatka z warzyw i Konopielka!

Siódmy - ubogi krewny żyrafy,

wyciągał szyję, dosięgnął szafy.

Ósmy: słoń, wiecheć i nie kumaty.

Dziewiąty dostał fuchę od taty.

Dziesiąty zmywał wczoraj podłogi,

dzisiaj komendę ćwiczy: do nogi!

A tych pociotów jest bez umiaru,

bo to jest koncert magii i czarów.

Lecz choćby przyszło tysiąc pociotów,

i każdy cisnął do siódmych potów,

i każdy nie wiem jak się naprężał,

to nie ukryją, jaka w nich nędza.

Nagle – pisk!

Nagle – ścisk!

Naród – spuchł!

Kosy – w ruch!

Najpierw nielicznie - jak wiosną przebiśnieg,

ruszyła lawina, i pędzi, i ciśnie.

Wymiata pocioty i kręci toporem,

opada kurtyna, opuszcza tchórz norę!

I pędu przyspiesza, i gna coraz prędzej,

i dudni, i trzęsie, i będzie jej więcej!

A dokąd? A dokąd? A dokąd? Na wprost!

Za zmianę, za zmianę, za zmianę, za most!

Za grunty, za sądy, za ludzi, za las.

I spieszy się, spieszy, by skończyć zły czas.

Gładko tak, lekko tak toczy się w dal,

Jak gdyby to była śnieżynka, nie żal,

nie ciężka lawina, honorem wezbrana,

lecz fraszka, igraszka, błahostka Trumana.

* żerowałem na Lokomotywie Tuwima. Legion.