Pani z lipcem dorodna niczym kłos dojrzała

podała kukiełkę

zawiniętą w tetrę.

Po imieniu Maleństwo nazwała -

a On oczkami patrzył zielonymi jak agrest

i miedziane loczki ułożyły się w pierścień

na zroszonym różowym czółku.

Swoim ciepłem przeniknął w jej dłonie

przytuliwszy do mokrych policzków

dał się pieścić kołysać litanią

czułych słów nostalgią nabrzmiałych -

Srebrny sen chyżo umknął nad ranem

po nim zapach dziecka -

i rumianku z balsamem