Dzień obraca kontekstem, między 

myślami wyznacza początek - stopień 

poza nami - nienazwanemu twierdzeniu: 

wychowały nas pluszowe misie, 

subiektywnie ciepłe, niezdefiniowane. 

Nikt nie może. My też nie mogliśmy 

zająć się sobą, zadręczani myślami - 

może się tylko śniło i pierwsze kroki 

były urojeniem nienarodzonego, 

przerwą na reklamę. Kolejna zmarnowana 

karnacja przypominająca o Tobie. 

Kontekst jest bez znaczenia. Poza światem 

nie ma w tym nic nadzwyczajnego. 

Kiedy mówisz słownikiem zostajesz głupcem 

pośród idiotów. Rozcinasz ścięgna tępym nożem.