Pamięć moja

Pamięć moja pamięta zbyt wiele

Obrazy własnej i obcej krzywizny

Więc wykrzywiam grymas i oczy przewracam

Gdy przed nie obrazy  pamięć mi wraca

Pamiętam ekspertów co dziś  ich już  nie ma

Docentów doktorów od siedmiu grymasów

Autorytety stworzone z ratai

I własne upadki jak grzechy dzieci

Ma pamięć przywraca obrazy

Z dziennika udręki i radia piaru

Pamiętam jak jeden taki tuż pod  pałacem

Wypijał  flaszki  koniaku  dla hecy

I go lubili i  głosowali

A potem o dziwo  po ósmej nad ranem

Śmiać się  nie przestali

Ta pamięć moja co straszy nocami