Walentynki coraz bliżej, więc miniaturki

jak najbardziej na czasie:

Gdy rżnie je wszystkie, to mu zazdroszczą

takiego szukać jak w korcu maku.

Mnie to nie dziwi, bo on jest traczem

one deskami w jednym tartaku.

Kiedy ją pruje zapada cisza

w ich pokoiku wynajmowanym.

Nic w tym dziwnego ona fastrygą,

on zaś jest krawcem dyplomowanym.

Choć ją posuwa tym samym skokiem

znosi to dzielnie, cóż za charyzma.

Mnie to nie dziwi, bo on jest tłokiem

ona tuleją w silniku Diesla.

Gdy ją przeleci dwa razy w roku,

to dreszcz ekstazy wprost ja przenika.

Mnie to nie dziwi ona jest Ziemią,

on zaś pilotem kukuruźnika.