Marsz - Publixo

Piękny i wstrząsający wiersz. To taka poetycka paralela pomiędzy okrutnymi latami wojny i okupacji, które prawdopodobnie ilustruje fotografia, haniebnymi wydarzeniami lat 1967-1968 oraz bezmyślnym miotaniem się współczesnych władz naszego kraju.
Bardzo ciekawa konstrukcja tego tryptyku, chociaż przyznam się, że nie jestem zwolennikiem oddzielania strof lub innych części wiersza kreskami.
Natomiast nie rozumiem, dlaczego cztery strofy są zakończone kropkami, a trzy nie i za to minimalnie obniżam ocenę za poprawność językową.

W załączniku do tych wierszy polecam lekturę sagi polskiego (również) noblisty, I. B. Singera "Rodzina Muszkatów"

Wiedza u nas w Polsce czasów okupacji o tym, czym były Auschwitz, Stutthof czy Birkenau, bardzo się (ta wiedza) różniła od tej naszej z 3. Tysiąclecia. Miałam w Auschwitz śp. Stryja, którego żona (moja ciotka) wykupiła "za worek złota" i uratowała w ten sposób przed zagładą. Miałam też w Stutthofie mojego własnego śp. Ojca, którego przed kominami krematorium spasli sołdaty Krasnoj Armii.

janko, no znowu te przecinki. Muszę okular chyba wdziać na mój nos.
Też nie wiem, dlaczego nie ma kropek. Byki strzelam. Te kreski - no są, tak dla poziomu, nie pionu. Żydzi od tysiącleci są w poziomie, ale nigdy dla samych siebie. To Dumny Naród, skonsolidowany i za to dostaje cięgi i dostawał. Zazdrość? Przetrwali, ocaleli, są. Dziękuję za komentarz. Bajka.

emilio, tak ludzie już zapomnieli... a tego nie można zapomnieć. Żydzi - podziwiam ten Naród. Książkę znam, acz powinnam sobie przypomnieć.
Tragedie rodzinne, nigdy nie znikną, choćby minęły tysiąclecia. Ja też miałam bliskich, którzy zginęli w obozach, którzy ocaleli, np z Ravensbrueck.

Historia jest okrutna, jak człowiek.
Sołdaty mówisz, a ciż sami sołdaty "prowadzili", np. Kołymę.

Pozwól, ze zacytuję tu J. Kaczmarskiego - piosenka "Jałta".

"Czerwony świt się z nocy budzi./ Z woli wyborców odszedł Churchill. / A tam transporty żywych ludzi, a tam transporty żywej śmierci." Dziękuję, Bajka.

Dojmujące. Dla mnie klimat podobny jak u Nałkowskiej. Zdawałoby się, że temat dawno już wyczerpany... ale gdzie tam! Stacja Radegast tkwi przyczajona w umysłach. Zdaje się, że znowu służy upodlonym. Zbierajcie się, posortowani!

W tym podłym czasie w niebie, trwał weekend majowy.

mikesz, dziękuję. Tak podły czas i weekendy, ot życie. Bajka37

Author	Bajka37
Genre	poetry
Form	blank verse
Date added	2018-03-08
Linguistic correctness
Text quality
Views	1474