Ona: 

Tak mi się nudzi dziś na grzędzie... 

Wyrywam piórka - są już wszędzie! 

I z nudów marzę, mażę, gwarzę… 

On: 

Zamieszałabyś lepiej w garze. 

Koryto puste! Pióra - w nos…! 

Alergia, smutek, głód i złość! 

Ona: 

Oj, nie złość, nie złość, cielcze złoty, 

ja mam z jajkami moc roboty - 

chciałeś kanciaste, zatem prę, 

a nie wychodzą… Czyż prę źle? 

On: 

Nie opowiadaj mi tu bajek! 

Cielec jajami się nie naje! 

Zamieszaj w garze! Już! Or, well - 

kanciastość znoś i dziób na klej! 

Alergia, smutek, głód … 

Ona: 

Sam znoś! 

A ja zanudzę - tobie w nos! 

Wyrywam piórka, będziesz Apacz, 

or, well - ostatni Mohikanin… 

Ze złości możesz się podrapać - 

mnie to nie wzrusza, ani Ani. 

Tak mi się… 

On: 

Kurka! Dryl, bo czas, 

by dyktatura nie szła w las, 

tylko na grzędę! Między wrony 

zesłanie czeka udręczone 

i nudne kury - jajoróbki, 

które owalne niedoróbki 

zamiast koryta… 

Ona: 

Patrzcie! Pasz 

ci się zachciewa, władco nasz! 

A ja uparta w parciu mym - 

flaguję się - nie byle czym! 

Jajcarski sztandar, mocna grzęda! 

A złoty cielec - złota zrzęda! 

Już inne kwoczki ze mną w boju 

przeciw łamaniu kur ustroju! 

“Owalne jajka…!” - gdaczem hymn - 

“Nie będziem znosić…! Do-wal-czym…!`