Wojna i pokój (patrz tytuł miniatury - i w jego tle znana wielka powieść epicka Lwa Tołstoja) - to, oczywiście,

/skandowanie/ na ulicach
najpiękniejszych banałów
o wolnym człowieku


/który to wolny człowiek/ właśnie usiadł w swoim pokoju
i opłakuje żołnierza -
syna

Wojna i pokój w tym lapidarnym skrócie myślowym - jako dotykalny real - to w efekcie

1. po obu stronach konfliktu skandowanie najpiękniejszych komunałów o wolności;

/ORAZ w finale tego skandowania/

2. setki i tysiące kolejnych hektarów cmentarzy z prochami poległych bohaterów.

Wiersz opublikowany w 2018 r. być może nawiązuje do wojny w Syrii (patrz bitwa o Aleppo 2012-2016 itp.)

Co zyskujemy, walcząc ogniem i mieczem?

Kolejne rocznice do świętowania? Kolejnych bohaterów do upamiętnienia?

Dzisiaj ten tekst dedykował abym naszemu elytarnemu celebryckiemu konstytucyjnemu płaczkowi, dyplomatycznie "wdeptującemu w ziemię"... Szlag! I jedzcze oczy przecieram - gdzie o nim poronione reporterskie limeryki, satyriady i inne wiekopomne działa sztuki?! Dyżurni satyrycy na emeryturach?!