pominę wyrazy, które widzi każdy:  

koronkę na szyi ze świateł i cieni -  

rzucają się w oczy widza za plecami;  

iglicę po zygzaki na burzowym niebie,  

chociaż strach podnieść głowę pochowaną w barki;  

bukolikę z wakacji - wozy pełne siana,  

chustki na w-pocie-czołach i sękate ręce;  

kasztanowe pasemka; poezję w kieszeniach;  

pierwsze zakichanie; w książce - czterolistne.  

pominę wyrazy, by mnie nie minęły:  

mrowienia na skórze; rześki haust ozonu;  

sploty lniny w święta i pod lniną ździebłka;  

żal, że włosy za krótkie i zbyt długie stopy,  

a wiersz mi się skończył jak chłopak ze szkoły  

(na początku do końca miał mi się rymować,  

by po kartce się rozejść jak czarne na białym);  

cztery listki na szczęście - wybryki trifolium -  

piąte koło u wozu, piąta strona świata.