Leczyć się z Ciebie ani myślę.

Niech drżą mi ręce na wspomnienie;

od snów, nadziei, wiary, tęsknot;

pomimo: `Przy mnie Ciebie nie ma`.

Odświeżam smaki chwil dzielonych,

nuty uniesień, które skradłam.

I za nic w świecie nie chcę stracić

(za żadne skarby!) chwili żadnej.

Bo chociaż `Przy mnie Ciebie nie ma`,

to jesteś - we mnie, jesteś - wszędzie...

Choć wiem, że znikniesz dnia pewnego

lub nocą... kiedy mnie nie będzie.