Text 138 of 213 from volume: międzyczas
Author | |
Genre | poetry |
Form | poem / poetic tale |
Date added | 2018-06-06 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1601 |
człowiek jest tylko człowiekiem
bo kocha śmieje się i płacze
próbuje zełgać swoje życie
i przeżyć chociaż dzień inaczej
czuć to co nigdy mu nie dane
i lepić z piasku złote zamki
wymyślać strony cudzej książki
i łzawić rano w filiżanki
pisać wieczorne scenariusze
banalnych filmów bez obsady
zwyczajnych marzeń gdy nad głową
pochmurne ranki świtów bladych
https://youtu.be/1SG5A3PYaUs
ratings: perfect / excellent
Jeśli człowiek
próbuje zełgać swoje życie
przeżyć chociaż dzień inaczej
(vide 1. strofa)
to ktoś go na tym łgarstwie ani chybi kiedyś przyłapie??
i wtedy wyjdziesz na dudka - i głupka??
(patrz kolejne wersy)
to zabawy godne chłopczyka z piaskownicy, który nie zna /i dlatego nie przewiduje/ tych zabaw konsekwencji.
WSZYSTKIE zamki na piasku wiatr rozwiewa, pisanie w cudzej książce kończy się doniesieniem do prokuratury, a wieczorne scenariusze koryguje noc
ratings: perfect / excellent
"... w tym dziwnym domu wariatów z jego niekończącym się procesem przewartościowywania, gdy współczesność staje się historią, poeci i prorocy liczą się bardziej niż zdobywcy. Sam Chrystus do nich należał." Jeżeli poeta ma jednocześnie dar jasnowidzenia, opiewana przezeń rzeczywistość nigdy nie będzie dlań balastem.