iluzja próżni

Bardzo piękny wiersz.
I taki bardzo, bardzo smutny.

Ty i ja - światy dwa, a między nami kosmos.

I chociaż to tylko iluzja próżni (patrz nagłówek) to jest to tak naprawdę wiersz o czekaniu... które jest nie czym innym, jak właśnie międzyastralną próżnią.

Godota, że czekata na Godota?

Żeby się z Nią naprawdę spotkać, trzeba wstać z tego swojego uklepanego siedziska i wyjść Jej na spotkanie

To rzadki przykład liryki autotematycznej, która potrafi wyrazić - w tej mitrędze czekania i w międzyczasie (patrz tytuł zbioru) potrafi wykreować nawet... iluzję próżni = piramidalne spiętrzenie metafory nicości

Dla mnie oczywistości tej opowieści.
Wersy są zbyt oczywiste, by mogły być poetyckie.
Nie oceniam pod zadnym wizerunkiem.

Dawno knedliczku ciebie tutaj nie było.

Witaj.
Już zapomniałem, jaką opcję reprezentujesz. Bo tutaj króluje P. Janko.

Czasoprzestrzeń. zajechane. P. janko, to rozumie? Tylko tłucze te debilne niby >>>

Skąd ta w tytule iluzja próżni? Ponieważ nicość jest urojeniem poetów.

Author	Sir-Theodor-von-Knoedel
Genre	poetry
Form	blank verse
Date added	2018-06-22
Linguistic correctness
Text quality
Views	1597