Wśród gwiazd

Nie będę już mówić: Nie!

Będę zapewniać: Chcę! Chcę!

Nie będę straszyć nocą...

Jestem z gwiazd, które złocą

twoje nocne czuwanie,

kiedy coś mi się stanie.

Gdy nie ujrzysz mnie wcale,

tlę się tylko – nie palę.

Gwiezdny pył ze mnie spada.

Gdzie się ukryć? Krzycz: Zdrada!

Znów ci mówię: Nie! Nie! Nie!

Choć naprawdę: Chcę! Chcę! Chcę!

Samotność jest niczyja,

lecz w sercu się odbija.

Pyłem gwiezdnym poprószę.

Potem nad nią się wzruszę...

Już nie będę straszyć nocą

wśród gwiazd, które złocą

mą świetlistą nadzieję.

Widzisz mnie? Już się śmieję!

Nie czuję samotności.

Nie szukam twej miłości.

Ich nie ma wśród gwiazd...