w gniewie i złości zazwyczaj piszę wiersze 

słowa spluwane z krawędzi świadomości 

niech szlag trafi taką lirykę

gniew jest zapalniczką drobiazgi są łatwopalne  

i urastają do wielkich problemów  

potem przygniatają swoim ciężarem i wybuchają

choć przy nodze rozsądek waruje jak pies 

jego rady w pośpiechu są do niczego  

złość jest jak dziki zwierz

niech szlag trafi złość  

a rany przestaną być drogowskazem  

dla żałosnych rewanżów

jestem zła bo szczęki zaciska mi ból 

krwawią znarowione pyski osłów pojedynku 

oczy mają czerwone i mokre

niech szlag trafi łzy  

jak ja siebie nie znoszę w zestresowanym pokoju 

pełnym dymu papierosów