Text 13 of 41 from volume: O małym człowieczku
Author | |
Genre | poetry |
Form | blank verse |
Date added | 2018-08-11 |
Linguistic correctness | |
Text quality | |
Views | 1708 |
pani w tej woalce to na ślub czy pogrzeb?
bo kolory mogą mylić
się imprezy nie powinny
a tu ciągle polarna noc
z rozkosznym zimnem między udami
i światłem zorzy gdzieś w tle
niczego
niech pani to zdejmie
abym zobaczył śmierć albo miłość
i poszedł
zdrzemnąć na najbliższym lodowcu
może zresztą tylko się tam wysikam pod wiatr
ratings: perfect / excellent
Dzięki za wizytę.
ratings: perfect / excellent
Pozdrawiam :)
Brak konsekwencji rozzuchwala.
ratings: perfect / excellent
Liryczny "ja" w kryptodialogu z milczącą panią w woalce daje koncertowy popis swych potencji i talentów w nawiązywaniu tzw. relacji z obcą mu kobietą. Finał tej scenki łatwy do przewidzenia.
W klimatach żywcem jakby millerowskich ciekawy także konstrukcyjnie wiersz o olewaniu wszystkiego (także w obecności damy w woalce) - i o tych ludzikach.
Ps. Co interesujące, ludziki te - polski wariant "liudiszków" Dostojewskiego (a zatem nic nowego w światowej literaturze) - u nas nad Wisłą mogą stać się nawet w 3. Tysiącleciu wcale nośnym tematem także w poezji
ratings: perfect / excellent
Wszystkie komentarze oceniam na plus:)