z awanturą i bez raju
ale człowiek chyba zawsze zostaje :)

Krzychu, T to zawsze dasz koment bardziej skomplikowany, niż wiersz.
Jest raj. Dla wybranych.
Tam nawet wybrani zajmą się portalami, a żeński Piotr będzie błogosławił.
Jak mamy tu demokratycznie gadać, go pięciu żuli ma pięć głosów, a profesor jeden.
Kto tu będzie rządził?
Tu mamy coś z pogranicza brutalnego romantyzmu.
Szorstkiego.
Kto czuje poezję, ten wie o czym piszę.
Grafomaństwo i świętojebliwi zobaczą tylko użyte artefakty.
Taki mają mózg i już.
Pozdrawlaju. :)))

Wiersz mi się podoba, jak i wiele innych, któreś opublikował, Puszczyk. Sęk w tym, że się boję komentować, bo łatwo się u Ciebie wpierdolić na minę.

Najwyżej zarobisz zjeba :)))
Pewnie nie tylko Ty masz ten problem :)
Witaj.

Mocno! Ale kto powiedział, że poezja to tylko kwiatki, motylki i miodzik.

Poezja to też życie, także z jego brudem, tragedią, złem...

Piórkowa, jeśli ktoś myśli, że poezja służy tylko kwiatkom, pszczółkom, motylom, duszom i miłością, nie ma pojęcia o poezji.
Jest tombakowym wierszopisem z załzawioną osobowością rodem z planety poetyckiego dramatu.
Poezja opisuje wszystko.
I dobre i złe.

PS ja nieco poniżej to najpewniej należę do żuli :))

Jeśli to filozofia, to jest dobrze.
Jeśli pośledni stan umysłu i reala - to gorzej :)))