*Liryk okoliczmościowy, czyli coś dla Par Młodych

... a ja ci drżeć przysięgam 

aż po późną jesień, 

przeczuwać każdym nerwem 

kiedy się kołyszesz. 

Ty przysięgnij wierność  

po kres chloroplastów 

i razem się zezłoćmy 

pod zwieńczeniem lasu. 

Ukołysz, ukołyszę. 

Na znak, dajmy drżeniom, 

rysunek na powierzchniach  

w grze świateł i cieni. 

Szept wiatru powie światu, 

że para dozgonna 

na tej oto gałęzi 

nie zna wiarołomstwa. 

A kiedy mróz nas zetnie 

i strąci, niech cud 

spoczynku blaszka w blaszkę, 

uczyni nasz buk.