Pragnienie ziszczone

Bardzo ciepły wiersz.
Gdybyśmy tak potrafili nie żałować jednocześnie, że taka chwila też przeminie. Ja ciągle się tego uczę.

/a Ty wtuliłaś się na moim ramieniu/

- wtulić się raczej w coś, a nie na czymś.

Z oceną więc się wstrzymam :)

Myślę, że wtulenie nie dotyczy miejsca a emocjonalnego stanu w jakim się ktoś znajduje. W tym sensie "na " dotyczy nie w co się wtuliłaś, ale gdzie się ten stan przeżywa. Taka jest moja obrona. Dziękuję serdecznie za komentarze. Pozdrawiam

Bardzo subtelny erotyk, lecz jedna maniera mnie w nim razi, a na co nie zwrócili uwagi poprzednicy. Otóż w w pierwszych dwunastu wersach jest aż dziesięć zaimków: Ty, moim, Twoje, mnie, Twoje, mi, Tobą, mnie, swoim, Twojego. To naprawdę razi. Przynajmniej osiem z nich można usunąć.
W drugiej części nie ma żadnego zaimka i bardzo dobrze.

Wiersz o ukochanej i dla ukochanej z osią konstrukcji - liryczną "ty" (która - żeby nie było niedomówień - jest całym światem dla lirycznego "ja"), wokół której to osi kręci się cała Ziemia i pozostałe, jak lecą, planety.

Zaimek osobowy "ty", odmieniany tutaj przez wszystkie przypadki liczby pojedynczej, jedynie tę słuszną grawitację podkreśla.

Piękna, w męskim wydaniu, liryka miłosna

To, co w tym liryku miłosnym jest jego istotą, to statyczny, uchwycony w kilku prostych zdaniach fotograficzny kadr: w siebie wtuleni na kanapie ona i on. Pragnienie ziszczone. Wrażenie. Ekspresja w fleszu impresji.

Author	Grzech
Genre	poetry
Form	poem / poetic tale
Date added	2018-11-13
Linguistic correctness
Text quality
Views	1176