Go to commentsklepsydra
Text 37 of 81 from volume: Zachód
Author
Genrecommon life
Formpoem / poetic tale
Date added2018-11-28
Linguistic correctness
- no ratings -
Text quality
- no ratings -
Views1541

przyjdzie kiedyś taka noc

niebo będzie czarne jak są czarne dziury

łyknie czas i nas

i głupia chmura

odejdzie w nocny mrok

z jemioły



daj spokój – wszystko minie

dzień wylezie nowy zza pleców rodziny

strzepnij rękaw i przez lewe ramię

spluń na ten czas

choćby na godzinę


coś przecież zostanie

pamięć nie umiera choć jest umieraniem

bywa

dzień przyjdzie zza pleców

i będą

nowe narodziny


czasu i bogów z rozstajów


  Contents of volume
Comments (2)
ratings: linguistic correctness / text quality
avatar
Puszczyku, czytałam wczoraj i przyszłam przeczytać dzisiejszym okiem.
Od fragmentu "daj spokój-wszystko minie..." te słowa bardzo przemawiają. Mają w sobie moc uspokojenia i trzeźwiejsze, niż kobiece, spojrzenie z dystansu. I wiesz, te słowa były mi potrzebne :) dzięki.
A Bogowie rozstajnych dróg? W tak wielu wierzeniach się przewijali...
avatar
Dzięki za refleksję.
© 2010-2016 by Creative Media