mocSłowa – to moje codzienne zamyślenia nad wybranymi wersetami z Pisma Świętego.

Zapraszam do czytania i komentowania :)

zamyślenie 3

„Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech będzie uświęcone Twoje imię. Niech przyjdzie Twoje królestwo”. Ewangelia Łukasza 11,2

Nie proś o potępienie!

Kto w chrześcijańskim środowisku się wychowuje, ten od dziecka jest uczony modlitwy „Ojcze nasz”. Jest ona podana przez Pana Jezusa jako swego rodzaju wzorzec modlitwy ponieważ zawiera w sobie takie główne tematy, jakie w naszym zwracaniu się do Boga są, a przynajmniej być powinny...

Mamy więc oddanie Bogu należnej Mu czci; zdanie się na Jego wolę; prośbę o zaspokojenie naszych życiowych potrzeb; na koniec jest prośba o przebaczenie naszych win – przy czym, uwaga, w słowach: „odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom”, jest coś szczególnego! Chcę to w tym moim zamyśleniu podkreślić.

Otóż, zwróć uwagę, że tymi słowami zwracając się do Boga, proszę Go o to, aby On postąpił ze mną tak, jak ja postępuję z tymi, co zawinili wobec mnie! Co się więc dzieje, gdy modlimy się wyuczoną modlitwą „Ojcze nasz”, ale robimy to w postawie braku przebaczenia dla naszych winowajców?!

To brzmi szokująco, ale prosimy Boga, aby On nam nie przebaczył, tak jak my nie przebaczyliśmy!! Gdy np. sąsiedzki zatarg sprzed lat dalej trwa, a jego uczestnicy omijają się szerokim łukiem, to kiedy rano czy wieczorem, albo w kościele, modlą się oni omawianą tu modlitwą, to wydają na siebie wyrok potępiający! Zapewne robią to w sposób mechaniczny, bez żadnej refleksji nad treścią tego, co mówią – bo gdyby się tak zastanowili, to by albo zaraz się pogodzili ze sobą, albo zaniechali takiej modlitwy, która zwraca się przeciwko nim...

Ta pierwsza opcja jest zdecydowanie lepsza – do niej zachęcam, jeśli jest taka potrzeba.

cdn