Ile cię trzeba cenić, SERCE, wie ten, co ciebie już stracił lub wciąż jeszcze ma, ale na włosku

...w poczekalni po zdrowie
życie ucieka
przez dziurkę od klucza..

I tak bywa, ciekawie ujęty kadr z życia...

Pierwszy akrostych, który czytam na PubliXo.
I dobry i niezwykle życiowy.
Niech serducha tłoczą krew miarowo, we właściwym tempie, ani za wolno, ani za szybko, heh.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko...
Emilio, dziękuję Ci za słowa i oceny :)

Mikesz-u, może w poczekalni da się przeczekać też złe chwile? A potem zacznie się pisać o kwiatkach i płatkach ;) dziękuję za słowa.

Gruszko, dziękuję za dobre i miłe słowa. Jakoś mi sytuacja sama ten akrostych napisała. Uściski!

Kiedyś napisałem ABECEDARIUSZ, to w sumie podobne.

To ja idę szukać tego Abecedariusza, u Ciebie Optymisto :)