Świat, szarościami pokrywany

I boli…

Niemoc, bezsilność

Czarnej, durnej niedoli

Mirażem jawi się oaza

Kwiatem pustyni na okładce

Jestem, niczym ozdoba

Maskotka! W zamkniętej klatce

Wzlatuję pod kraty

Nie chcę spadać. I huk!

Burzą się myśli

Skąpane falą

Znów zakręty, znów łuk!

Długa spirala, tunelami

Fabryką snów się jawi

Nie zbawi mnie zaklęty rycerz

I biały rumak… Nikt się nie zjawi!

Pozbieram się chaosem wspomnień

Stawiam krok i następny

Umiem przecież być pierwsza

Potrafię mijać, cholerne zakręty!

Lampka zapalona blado

Na ścianie, mój cień

Patrzę i myślę: ech życie!

Dam ci z siebie, jeszcze jeden dzień!

Pokażę jak potrafię

Snuć myśli głębokie

Pośród skał, być kwiatem

Zobaczę, jak cieszysz się chwilą

Żyjesz zwycięstwem

Przecież jesteś! Batem!

Zamieszczony w powieści`Nie wszystko wżyciu`