Chłop rektorem

(Jan Kasprowicz)

Wielki to zaszczyt Wasza Magnificencjo,

Chłopie - profesorze - poeto

Witać cię znowu przed Alma Mater,

Której powagi i cnoty

Strzeże niestrudzony szermierz.

Pamiętasz? Przyjechałeś tu przed laty

Z pożyczonymi czterdziestoma markami

Zrzucić kujawską sukmanę,

Bo Wrocław był tańszy od Lipska.

Przejdźmy się zatem placem biskupa Nankiera

I odwiedźmy profesora Nehringa,

Może już przeczytał twoje Poezje.

Potem pospacerujemy po starówce,

Gdzie konspirowałeś z Leonem Ciesielskim,

Przeżywałeś rewolucyjne nadzieje

I upokarzające małżeństwo z Teodozją.

Podziwiałeś gotyckie łuki kościołów,

Słuchałeś protestanckich chorałów

I nawet za więziennymi kratami

Uczyłeś się sekretów tego miasta.

Kiedyś spotkałem tu także Teodora Tomasza

- Mówił mi o wstępie do twego poematu -

I Lenartowicza - gawędziliśmy o jego liryce

Oraz o szarych wiejskich chatach.

Ruszamy więc w drogę, profesorze.

Jan Kasprowicz w 1884 roku wyjechał na studia do Lipska z pożyczonymi czterdziestoma markami, lecz po kilku miesiącach, z uwagi na wysokie koszty, przeniósł się do Wrocławia, gdzie do roku 1888 studiował historię, filozofię i literaturę. W 1886 roku ożenił się nieszczęśliwie z Teodozją Szymańską, a na przełomie lat 1887/1888 za działalność niepodległościową spędził w więzieniu przy dzisiejszej ulicy Podwale sześć miesięcy. W latach 1884-1886 był członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego. W roku 1885 napisał wiersz  `Na targu`, w latach 1887-1888 część sonetów `Z Chałupy` i `Z więzienia` oraz wydał poemat `Chrystus`, do którego wstęp napisał Teodor Tomasz Jeż. Mieszkał m.in. Przy dzisiejszych ulicach Cybulskiego 17, gdzie znajduje się tablica pamiątkowa, oraz przy Szczytnickiej 29. W 1889 roku we Lwowie wydrukował `Poezje` dedykowane profesorowi Władysławowi Nehringowi, który prawdopodobnie przez kilka lat przeczytał zaledwie pierwsze stronice, nawet nie rozcinając kartek książki.