Po co ta gwiazda na niebie?
Po co ta pieśń w kościele?
Po co ten Księżyc?
Po co ta gwiazda nad domem?

(patrz kolejne pytania kolejnych strof - cytuję z pamięci)

Ano, właśnie! Po co to wszystko, skoro ogromna większość ludzi nie ma żadnego skutecznego "odbiornika" ni fal dźwiękowych, ni świetlnych??

"Mają oczy ku patrzeniu, a nie widzą! Mają uszy ku słyszeniu - a nie słyszą!" /"Biblia"/

A zatem, uogólniając wszystkie te pytania, jeśli masz - a tak naprawdę NIE MASZ, to kogo tu winić??

Masz gwiazdę, ale jej nie widzisz.
Masz pieśń, jednak jej nie słyszysz.
Itd., itd., itd.

Na świat przychodzisz goły i bosy - i z niego schodzisz z niczym

Przesłanie wiersza, to postulat

Byś kochał człowieka i cenił swój /unikalny/ świat!

(porównaj ostatnie wersy)

Jak się z tej swojej chrześcijańskiej powinności wywiązujesz?

Byle jak?

Oceny moje dotyczą mocy uniwersalnego przekazu, jednak forma literacka, w jaką został on /ten przekaz/ przybrany, jest,

- mówiąc baaaaardzo oględnie -

prosto ze starego zarośniętego pajęczynami lamusa.

Szkoda. W tej twórczości mądre religijne przesłanie NIE PRZEBIJA SIĘ przez nieudolność dawno zwietrzałego słowa